امروز شده با از اون شبهاي كه آرامش ندارم .. قرار ندارم .. دلم گرفته .. نه .. تنها امشب نه .. الان 2- 3 شبي هستش اينجوريم ..ولي امشب به حد ظرفيت رسيده بايد حرف بزنم .. چيزي بگم .. تا يه كم دلم خالي شه .. و دليل اينكه به هر كسي سر مي زنم يا مي گم ، نمي تونم چيزي بگم .. يام كه شروع مي كنم نمي تونم تموم كنم .. همينه .. ولي چه فايده به همه بگم .. ولي به كسي كه بايد بگم .. نتونم بگم ..
مي خوام بگم .. مي خوام بگم .. كه برام زندگي یه .. مي خوام بگم وقتي نيست هيچي نيست .. كل حرفامو جمع كنم براش بگم .. قفط مي تونم بگم .. همه زندگی مه .. البته اينم هست .. اگه جلوم بود همينم نمي تونستم بگم .. مي دونم دارين حرفامو مي خونين .. اين حرفي يه كه من فقط مي تونم اينجا بگم .. اونم بي پروا كه كي مي خونه .. و كي منو مي شناسه ..
بدي دفتر خاطرات همينه .. اگه دست كسي بيوفته همشو مي خونه .. و دفتر هيچ مقاومتي نمي كنه راز تو بهش نده و در خودش نگه داره .. الان وبلاگم همين طوره.. هيچ مقاومتي نمي كنه .. و راز منو مي تونين بخونين ..
ولي چرا هميشه مي گن رازتو به كسي نگو .. آدم مي تركه .. اگه اون مي تونه تحمل كنه .. ولي باور كن من نمي تونم .. و الان ناراحتم و نمي تونم پنهونش كنم .. ولي كاش دفتر خاطرات مي دونست به كي راز رو نشون بده و به كي نه ..
مي دونين چرا . چون كلي حرف دارم كه بهش بزنم .. با اون كه كلي حرف دارم ولي برعكس خيلي ها حس مي كنم حرفايي كه بايد بزنم زدم .. و بقيش دست من نيست .. دست خداست .. دست تقدير .. و در همت خودمون .. من قدر لحظه هاي در كنار اون بودن رو دونستم .. تمام تلاشم در كل اون مدت همين بوده .. كه قدر لحظه هامو بدونم .. كه تمام سعيمو بكنم .. كه كاره نكرده اي نمونه .. كه غرورم باعث از دست رفتن زندگيم نشه .. ولي با همه اينها چرا دلم مي گه .. هنوز بايد تلاش كني ..؟! چرا دلم قبول داره كه تو دوستم داري ..؟! چرا دلم ميگه .. تو دلت مي زنه .. ؟! و قبول داره هيچ كس اين بين مقصر نيست .. ولي اگه بخواييم مقصر پيدا كنيم همه مقصرن .. نه يك نفر خاص .. چرا بايد همه بگن اين رسمه دنياست .. چرا براي زندگي كردن در اين دنيا باید هي بخوريم زمين تا درست راه رفتن ياد بگيريم .. اونم چي درست راه رفتنی .. يعني اينكه .. یاد بگیریم چطوري دورنگ باشيم .. و فقط به منافع خودمون فكر كنيم .. چرا .. ؟ راست گفت اون كسي كه گفت .. در دنيا پاكي .. صداقت .. عشق .. اون زماني مرد كه قابيل ، هابيل رو كشت .. اون موقع همه اينها مردند .. آيا توهم موافق .. همه مردند .. ؟
پس چرا .. از اون زمان تا الان اسمه همه اينها هست .. چرا هنوز مردم حسشون مي كنم .. آيا همه اينها خيالاته .. آيا همه اين حرفها در دنيايي خيالي من وجود دارن ..
باشه .. درست .. من يه دنيا خيالي دارم .. از عشق تو ذهنم .. اينه كه يه دنيا كوچيك ساختم براي خودم و براي تو .. براي اينكه با هم باشيم .. براي اينكه فقط عشق رو ببينيم و يك زندگي عادي داشته باشيم .. آيا اين خواسته من خيلي بزرگه .. من اين دنيايي خيالي رو دوست دارم .. دوست دارم اينقدر با همه مشكلات .. اين دنيا رو با هم داشته باشيم .. تو ذهنمون .. اونجوري جلوي مشكلات وايستيم .. با هم .. ولي .. خوب قبول مي خوايين خنده .. و خوشي منو ببينين .. ولي بدون تو .. نه من حال دارم و نه آينده اي .. خاطرات گذشته يادت رفته .. باشه قبول .. براي آينده باز خاطره مي سازيم .. ولي يه نفره كه نمي شه .. خاطره اي ساخت .. نمي شه ..
به قول خيلي ها تو منو فراموش كردي ..
فراموش كردي ..
فراموش ..
تو كه نيستي .. هيچي نيست ..
اينم قبول كه دنيا بزرگه .. و قشنگ ..
ولي ..
تو كه نيستي .. هيچي نيست ..
باشه دير بيا .. و منو باز گريه م بندار .. ولي .. از يك طرفي بيا ..
بيا ..
در چشمهاي من صورت تو ديده مي شه ..
مثل خودت .. باطنتم قشنگه ..
هر جا چشمهام نگاه مي كنن .. هر جام كه مي رن ..
اين نگاهاي ديونه من
دنباله تو هستن ..
من زندم .. ولي اين كجاش زندگي يه ..
اي زندگي من .. كجا گم شدي ..
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در جمعه 8 ارديبهشت 1391برچسب:
,
ساعت
22:14 توسط كيميا
| |
تبادل لینک هوشمند